Ten, no, ten, dokładnie ten tu… Czasami potrzebujemy coś wskazać aby coś przekazać. Z pomocą w tym przyjdą nam przymiotniki wskazujące. Cztery małe słówka, które załatwiają bardzo dużo.
Cztery małe słówka, które stojąc przed rzeczownikiem, dookreślają go w sposób podobny do wskazywania palcem.
Ce meuble – ten mebel
Cet album – ten albumCette femme – ta kobieta
Ces meubles – te meble
Ces albums – te albumy
Ces femmes – te kobiety
Jak widać w tabelce i w przykładach pod nią, przymiotniki wskazujące dzielą się zaledwie na 3 kategorie – męskie, żeńskie i mnogie. Liczba mnoga jest uniwersalna i nie ma tych szalonych podziałów które znajdziemy w języku polskim („ten stół, ten student”, ale „te stoły, ci studenci”), Tu jest relatywnie prosto, jedynym realnym utrudnieniem wprowadzonym jest użycie dwóch form męskich; druga służy do zapewnienia ładnego brzmienia, gdy następne słowo zaczyna się od samogłoski. Nic poza tym nie powinno nas zaskoczyć.
Warto też dodać, że przymiotniki wskazujące, podobnie jak przymiotniki dzierżawcze, ratują nas od konieczności wybierania i podawania rodzajnika. To spora zaleta, zwłaszcza, że poprawne wybranie rodzajnika (nie pod kątem męskie/żeńskie, ale określone/nieokreślone) wielu osobom sprawie istotne kłopoty, zwłaszcza pod presją czasu, czyli podczas mówienia.
Mam nadzieję, że artykuł był pomocny i zapraszam do czytania pozostałych moich materiałów przybliżających tajniki języka francuskiego. W razie potrzeby bardziej regularnej i ustrukturyzowanej pomocy, zapraszam na moje lekcje indywidualne.
