Tęsknię, tęsknić, tęsknimy – jak to w ogóle powiedzieć?
Jednym z najtrudniejszych wyrażeń we francuskim z punktu widzenia osoby polskojęzycznej jest to jak powiedzieć, że ktoś tęskni. Dlaczego tak jest?
Powodem tego, jest to, że w języku francuskim nie istnieje w użyciu słowo „tęsknię”, ani tym bardziej czasownik „tęsknić”. Po prostu ich nie ma. Google Translate, które w ostatnich latach mocno zwiększyło swoją skuteczność, podpowiada jednak, że należy użyć czasownika „manquer„. I co? I już? Co w tym niby ma być takiego trudnego? Już mogę powiedzieć po prostu „tęsknię”? Ano niezupełnie.
Ponieważ czasowniki „tęsknić” i „manquer” działają w odwrotne strony.
Co w przypadku czasowników znaczy „w odwrotne strony”? Czasownik opisuje pewną czynność, lub mówiąc bardziej po korporacyjnemu – proces. W czynności jest zawsze jakiś jakiś wykonawca (nazwa gramatyczna – podmiot), czasami jest też ktoś lub coś względem czego czynność jest wykonywana (gramatyczna nazwa – dopełnienie). Weźmy takie oto przykłady.
Adam je bułkę.
W tym zdaniu wykonawcą jest Adam, a odbiorcą czynności bułka. Czynność ta działa tylko w tym kierunku. Gdybyśmy odwrócili role, powstałe zdanie raczej nie odzwierciedlałoby rzeczywistości :
Bułka je Adama.
Czy na tej bazie widać już na czym polega to, że czasowniki mają „kierunek działania”? Jeśli tak, to możemy iść dalej.
W przypadku polskiego czasownika „tęsknić” kierunek działania zakłada, że wykonawcą czynności jest osoba odczuwająca emocję którą po polsku nazywamy tęsknotą.
Adam tęskni za bułką.
I co więcej, użycie tego czasownika nawet nie wymaga podawania za kim lub czym tęsknimy:
Adam tęskni.
Powiedzenie tego „w odwrotną stronę” nie miałoby totalnie sensu :
Bułka tęskni za Adamem.
A teraz jak powiedzieć „tęsknię” w języku francuskim, używając „manquer”.
Interesująca nas definicja czasownika manquer w słowniku Larousse jest następująca :
Créer un vide, un manque par son absence
Stworzyć pustkę, brak, przez swoją nieobecność. Ha! To nie Adam to robi. To bułka. Bułka, za którą po polsku Adam tęskni, po francusku jest z kolei wykonawcą czynności „manquer”. Wszystko jest dokładnie na odwrót :
Adam tęskni za bułką.
Le petit pain manque à Adam.
To, co w języku polskim jest podmiotem zdania, we francuskim będzie dopełnieniem COI. Rozumiejąc tę strukturę i pamiętając ją, możemy następnie budować kolejne zdania korzystając z czasownika manquer.
Juliette manque à Romeo.
Romeo tęskni za Julią.
Tu me manques. (me = zaimek COI)
Ja tęsknię za Tobą
Je te manquerai. (te = zaimek COI)
Ty będziesz tęsknić za mną.
Han Solo manque à Chewbacca.
Chewbacca tęskni za Hanem Solo.
Sherlock manque à Watson.
Watson tęskni za Sherlockiem.
Teraz już chyba tematyka kto za kim tęskni będzie znacznie łatwiejsza, choć oczywiście oby ten czasownik był u Was w użyciu jak najrzadziej.
Mam nadzieję, że artykuł był pomocny i zapraszam do czytania pozostałych moich materiałów przybliżających tajniki języka francuskiego. W razie potrzeby bardziej regularnej i ustrukturyzowanej pomocy, zapraszam na moje lekcje indywidualne.
