Futur Proche – co to właściwie jest?
Futur Proche, tak często wymieniany jednym tchem wraz z Présent. Passé Composé, Imparfait i innymi, nie jest czasem. I ten fakt ma dużo większe znaczenie dla codziennej komunikacji niż można by podejrzewać z perspektywy osoby uczącej się języka francuskiego jako FLE.
Programy szkolne tworzone do nauki w grupach są pełne kompromisów, i jeden z nich bazuje na pewnym nieusuwalnym problemie nauki w grupach – poziom grupy jest ograniczany tempem nauki najsłabszej osoby w grupie. Do tego muszą się dostosować podręczniki, z konieczności odwzorowujące i kopiujące rzeczone kompromisy programowe.
Jednym z takich kompromisów, jest nazywanie konstrukcji zdaniowych opartych na 2 czasownikach mianem „czasów”, w jednym worku z Présent i Passé Composé. Sprawa dotyczy tych konstrukcji, które bez stosowania jakiejkolwiek specyficznej odmiany czy formy czegokolwiek, pozwalają na osiągnięcie przekazu, wskazującego na inny moment niż zwykły czas teraźniejszy. Najbardziej rozbudowana lista obejmuje 4 takie twory :
- aller + infinitif (Futur Proche)
- venir de + infinitif (Passé Récent / Passé Immediat)
- être en train de + infinitif (Présent Progressif)
- être sur le point de + infinitif (ta konstrukcja nie doczekała się jeszcze zwyczajowej nazwy)
Pozornie mogłoby się wydawać, że nie żadnego problemu w tym jak takie konstrukcje są nazywane, póki mamy świadomość jaki dają efekt i jak je aplikować, czyli pierwszy czasownik w Présent, później reszta już wiadomo…
…tylko, że nie.
Futur proche to nie czas, to dużo dużo więcej.
Problem, jaki się pojawia, to ten, że Francuzi nie patrzą na te konstrukcje jak na czasy, przez co nie ograniczają się do ich stosowania odmieniając czasownik wiodący wyłącznie z czasie Présent. Otwiera to całą moc możliwości, które wydają się niemożliwe, jeśli zamkniemy się w patrzeniu na te struktury zdaniowe jak na czasy. I to, co w taki sposób jest niedostępnym niezbadanym lądem dla uczących się francuskiego w szkołach językowych, jest całkowitą codziennością dla Francuzów.
Przykłady poniżej :
Je vais expliquer le problème dans un instant. (struktura FP w Présent)
J’allais expliquer le problème mais tu m’as interrompu. (struktura FP w Imparfait)
Je viens de passer mon examen de conduite. (struktura PR w Présent)
Il venait de passer son examen de conduite, mais il conduisait déjà très bien. (struktura PR w Imparfait)
Demain à midi, je viendrai de passer mon examen de conduite. (struktura PR w Futur Simple)
Je suis en train de lire un livre. (struktura PP w Présent)
J’étais en train de lire un livre quand tu m’as appelée. (struktura PP w Imparfait)
Demain à la même heure, je serai en train de lire un livre sur la plage. (struktura PP w Futur Proche).
Je suis sur le point d’écrire ce mail. (struktura „sur le point de” w Présent)
J’étais sur le point d’écrire ce mail, pas besoin de me le dire! (struktura „sur le point de” w Imparfait)
Powyżej podałem kilka przykładów jak wygląda użycie tych struktur zdaniowych w czasie teraźniejszym oraz w innych czasach. Widać zatem, że ograniczanie się do patrzenia na struktury czasopodobne jako na kolejne zwykłe „czasy” jest bardzo ograniczające. Futur Proche wcale nie musi być w przyszłością w momencie gdy go stosujemy. I najważniejsze : mimo, że tak może nam się wydawać z powodu braku opisania tej kwestii w podręcznikach których używamy, ta kwestia nie jest zarezerwowana dla jakichś mitycznych odległych poziomów języka typu C2.2+. Jest to powszechna, zwyczajna część języka codziennego normalnych ludzi, i jest realnie bardzo przydatne nauczenie się tego RÓWNOLEGLE OBOK nauki kolejnych czasów prostych, tak by stopniowo odblokowywać stosowanie wszystkiego tego, co struktury czasopodobne mogą nam zaoferować.
Mam nadzieję, że artykuł był pomocny i zapraszam do czytania pozostałych moich materiałów przybliżających tajniki języka francuskiego. W razie potrzeby bardziej regularnej i ustrukturyzowanej pomocy, zapraszam na moje lekcje indywidualne.
